Dit weekend heb ik een auto gehuurd, vooral om wat ervaring op te doen met het rijden aan de linkerkant van de weg in een auto die het stuur rechts heeft. Die ervaring is nodig omdat wij in de juli, als mijn familie overkomt voor vakantie, een camper gehuurd hebben. Het hele weekend is regenachtig, met temperaturen tot 14 à 15 graden, dus geschikt autoweer. Ik had het vorige weekend geïnformeerd bij een Budget vestiging 4 km van mijn appartement vandaan. Ik wou graag een auto waar ik mijn fiets in mee kon nemen, zodat ik eventueel ook elders fietstochten kan maken. Dat zou kunnen met de Nissan Pulsar, de achterbank zou naar voren kunnen. Toen ik vanochtend de gereserveerde auto ophaalde, bleek de achterbank van deze auto niet naar voren te kunnen en mijn fiets paste er niet in. Mogelijk na veel demontage, maar daar heb ik niet veel belang bij. Ik kon mijn fiets binnen bij de verhuurder achterlaten. Voor dit weekend was dat geen probleem. Vervolgens met de auto de zaterdagse boodschappen gedaan.
Om kwart voor twaalf vertrek ik richting Healesville Sanctuary. Healesville is een plaats een 60 à 70 km hier vandaag, richting oost. De Sanctuary is een dierentuin met uitsluitend Australische dieren. Ik ben daar iets na 1 uur. Er wordt bij verschillende dieren uitleg gegeven. Het eerst kom ik bij de koala's terecht, die zijn actiever dan ik ze eerder gezien heb. Lekker eucalyptus blaadjes etend.
Daarna een uitleg over slangen. Er werd verteld over slangen, terwijl de verzorger twee gifslangen toonde, de slangen zijn dit gewend en dus niet bang en dan bijten ze niet. Algemeen was de boodschap dat je slangen niet bang moet maken. Dus als je een slang onder je bed vindt, en dat komt nog wel eens voor, vooral bij heet weer zijn er slangen die verkoeling zoeken, ga dan niet allemaal acties ondernemen, maar laat de slang waar hij is en waarschuw de plaatselijke slangenvanger om de slang weer naar buiten te laten gaan. Daarna liet de verzorger nog een python zien, dat is geen gifslang, maar hij kan wel heel ernstige bijtwonden veroorzaken. De python mochten wij aaien om te voelen hoe de huid van een slang voelt.
Ik kon ook nog eens de eastern tyger snake bewonderen, samen met de eastern brown snake, de giftigste slangen die hier voorkomen. Over heel Australië gerekend wordt de taipan beschouwd als de giftigste, die komt voor langs de noordoost kust en kan tot 4 meter lang worden.
Daarna werden een aantal roofvogels gedemonstreerd, de verzorger liep naar een plek tussen het publiek en de roofvogel zweefde dan naar het aas dat de verzorger aanbood. Deze rover gebruikt zijn klauwen om voedsel te bemachtigen. Heel handig pakte de vogel voer dat in de lucht werd gegooid.
De preciese namen van de vogels was voor mij zo snel niet te verstaan, ik heb wel begrepen dat die roofvogel die op een uil lijkt, geen uil is, deze was nog vrij jong en mocht nog niet van die zweefvluchten maken.
Als laatste kwam een grote, 4 kilo zware, roofvogel, met een vlucht van 2 à 2,5 m.
Er waren natuurlijk ook wombats, euchidna's, walibi's en kangoeroes. Maar ook dingo's, de wilde honden die vrijwel nooit blaffen maar huilen. En verder heel veel prachtig gekleurde vogels en nog veel meer bijzondere dieren.
Om vijf uur ga ik weer richting appartement. Als ik weer in de echte drukte van de stad kom, is het al donker. Het stortregent ook nog eens, dus ik volg maar de lichten van de auto voor mij, ik kan weinig zien van de markering op de weg. Het valt niet mee om de weg te vinden in de stad. Het is heel druk, dus ik kan niet op de kaart kijken, ik ken niet alle namen van de straten waar ik langs moet. Door de drukte vormt zich vaak al een file voor een afslag voordat het bord dat de richting aangeeft te zien is. Zo passeer ik ook de straat die ik moest hebben. Na wat omrijden, en soms wat claxonneren dat wellicht voor mij bedoeld was, kom ik weer bij mijn appartement. Ik heb vandaag ongeveer 150 km gereden.